Taraxacum officinale UE (Fytobell)

Algemeen gebruik

3 maal per dag 15 druppels vóór de maaltijd met wat water innemen.

Ingrediënten

Gestandaardiseerd ultrasoon extract van het kruid van Taraxacum officinale (paardenbloem) – alc. 15% vol.

Verpakking: glazen fles 100 ml

Plantbeschrijving

Taraxacum officinale Weber (paardenbloem)

Geschiedenis van de plant
De plant komt in heel Europa voor. Daar de plant voorzien is van een effectief systeem om haar zaden te verspreiden, komt men haar op de vreemdste plaatsen tegen. De jonge bladeren bevatten o.a. vitamine B en C en worden om die reden en om hun eetlustopwekkend effect verwerkt in salades, en soms als onderdeel van een versterkende voorjaarskuur.

Eigenschappen
Ze verbetert de werking van de klieren van het spijsverteringskanaal en heeft een eetlustopwekkend effect. Verder heeft de plant een gunstige uitwerking op het bindweefsel. Taraxacum bevordert de afscheiding van spijsverteringssappen, waarbij vooral het effect op de galafscheiding aanzienlijk is. Het kan de vorming van galstenen tegengaan en kolieken beperken. Reeds aanwezige galstenen oplossen lukt echter niet.

Belangrijkste bestanddelen
Bitterstoffen (taraxacine), flavonoïden, kaliumzouten.

Verwerking
De plant wordt in haar geheel verwerkt.

Toepassing
Bij eetlustgebrek, lever- en galaandoeningen en een te hoog cholesterolgehalte.

Om zelf te doen
Maagwijn bij spijsverteringsstoornissen en gebrek aan eetlust: neem van gedroogd duizendblad, bijvoet, tijm, paardebloem, salie en engelwortel elk 2 eetlepels en zet dit mengsel 2 tot 3 weken op 0,7 liter rode wijn. Drink hiervan na filteren een likeurglaasje per dag, vóór de maaltijd.

Paardenbloemthee, werkt bloedzuiverend: Laat 50 gram vers gesneden wortel gedurende 5 minuten koken in een halve liter water en daarna 10 minuten trekken. Drink hiervan elke dag 3 tot 5 kopjes, met wat honing.

Literatuur

• Dr. Geert Verhelst, Groot Handboek Geneeskrachtige Planten – 3e uitgebreide druk
• Prof. Dr. R.F. Weiss, Lehrbuch der Phytotherapie, blz. 100, 251, 263
• Dr. h.c. A. Vogel, De Kleine Dokter over lever-, gal- en suikerziekte, blz. 97 en 227
• J. de Rooij, Medicijn uit eigen tuin, blz. 100, 101