Hypericum perforatum UE (Fytobell)

Algemeen gebruik

3 maal per dag 20 druppels vóór de maaltijd met wat water innemen.

Ingrediënten

Gestandaardiseerd ultrasoon extract van het kruid van Hypericum perforatum (sint-janskruid) – alc. 15% vol.

Verpakking: glazen fles 100 ml

Plantbeschrijving

Hypericum perforatum L. (sint-janskruid)

Geschiedenis van de plant
Aan weinig planten is zoveel magische kracht toege-schreven als aan het sint-janskruid of Jaag de duivel. Ze werd toegepast bij alle ziekten die te maken hadden met krankzinningheid en bezetenheid. De langwerpige bladeren zijn doorspikkeld met doorzichtige klierpuntjes. De gele bloemen worden rood zodra ze tussen de vingers fijngewreven worden. Volgens een oud recept van de kruisvaarders werd de hieruit bereide rode olie gebruikt bij kneuzingen en pijnlijke gewrichten. Dodanaeus schreef: Sint-Jans cruydt groen met syne bladeren op wonden gheleyt, brengt die tot heelinghe.

Eigenschappen
De gele bloemen bevatten een rode kleurstof, hypericine genaamd. Deze stof levert, op basis van zonnebloemolie, een bekende olie. Deze olie staat bekend om zijn wondhelende eigenschappen en wordt toegepast bij o.a. tepelkloven, luieruitslag, open been en zenuwpijn. Sint-janskruid kan bovendien gezien worden als een heilzaam anti-depressiemiddel en kan, behalve in ernstige gevallen, als een goed alternatief voor synthetische anti-depressiemiddelen worden gebruikt. In de natuurgeneeskunde wordt Hypericum de Arnica van de zenuwen genoemd.

Belangrijkste bestanddelen
De plant bevat etherische olie, looistoffen, hyperoside en hypericine.

Verwerking
De hele bloeiende plant wordt vers verwerkt. Maar ook worden de bloemen gebruikt op basis van zonnebloemolie.

Toepassing

• Hypericum op basis van zonnebloemolie wordt als volgt toegepast:
  Uitwendig: o.a. bij wond- en huidverzorging en bij zenuwpijn.
  Inwendig : tegen maagklachten een verzachtende en genezende werking op het maagslijmvlies.
• De hele, bloeiende plant, wordt gebruikt als een antidepressivum bij depressies en bij letsels aan het zenuwstelsel.
• In combinatie met o.a. Arnica en Millefolium, wordt de tinctuur gebruikt bij bloedsomloopklachten.

Belangrijk: De inhoudsstof hypericine maakt de huid lichtgevoelig. Bij een hoge dosering kan bij daarvoor gevoelige personen rode huiduitslag ontstaan. Voorzichtigheid bij zonnebaden is dan geboden. Stopt men met het gebruik dan zal de huiduitslag wegtrekken. Bij een normale dosering is geen uitslag te verwachten.

Om zelf te doen
Sint-janskruidolie, bij wonden, gewrichtspijn, (tepel)kloven: Vermeng 50 gram verse bloemen en bloemknoppen in een glazen fles met een kwart liter olijfolie. Laat het geheel 3 tot 5 dagen gisten op een warme plek. Sluit de fles en zet hem in het zonlicht tot de olie rood van kleur is (circa 6 weken). Daarna zeven en filteren. Bij gebruik de olie inwrijven of aanbrengen met behulp van een kompres.

Sint-janskruidthee, bij depressiviteit: Vermeng gelijke delen sint-janskruid, valeriaan, hop en melisse goed met elkaar en giet op 20 gram van dit mengsel een halve liter kokend water. Laat het geheel 10 minuten trekken en drink elke dag 2 tot 4 kopjes van deze thee.

Hypericum maakt deel uit van Hyperibell en Hyperibalans van Fytobell.

Literatuur

• Dr. Geert Verhelst, Groot Handboek Geneeskrachtige Planten – 3e uitgebreide druk
• Dr. M.M. Verheyen arts, Stop Stress Prof. Dr. R.F. Weiss, Lehrbuch der Phytotherapie, blz. 206-208
• M. Pahlow, apotheker, Handboek van Geneeskrachtige Kruiden, blz. 261
• J. de Rooij, Medicijn uit eigen tuin, blz. 108, 109

Specifieke waarschuwingen voor Hypercum perforatum
Indien één van onderstaande geneesmiddelen wordt gebruikt, en men gebruikt tevens reeds enige tijd Hypericum perforatum (Sint-Janskruid), stop dan NIET met het gebruik van het middel maar overleg eerst met uw arts voor deskundig advies. Indien één van onderstaande geneesmiddelen wordt gebruikt en men wil beginnen met Hyperibell, dan wordt het gebruik ervan afgeraden omdat de lever onder invloed van Sint-Janskruid bepaalde geneesmiddelen sneller afbreekt. De werking van deze geneesmiddelen wordt als gevolg daarvan minder.

Het betreft in elk geval de volgende geneesmiddelen:

• Bloedverdunnende middelen van het coumarine type (acenocoumarol, fenprocoumon, warfarine).
• Geneesmiddelen tegen depressie.
• Geneesmiddelen tegen HIV: alle soorten.
• Hartmiddelen: digoxine een aanverwanten.
• Geneesmiddelen bij orgaantransplantaties en ernstige vormen van psoriasis, reumatoïde artritis: ciclosporine, azathioprine.
• Geneesmiddelen tegen epilepsie: fenytoïne, fenobarbital.
• Geneesmiddelen bij astma: theophylline.
• Antibioticum: rifampicine.
• Anticonceptie: minipil.