Harpagophytum procumbens UE (Fytobell)

Algemeen gebruik

3 maal per dag 20 druppels vóór de maaltijd met wat water innemen.

Ingrediënten

Gestandaardiseerd ultrasoon extract van de wortel van Harpagophytum procumbens (duivelsklauw) – alc. 15% vol.

Verpakking: glazen fles 100 ml

Plantbeschrijving

Harpagophytum procumbens DC. (duivelsklauw)

Geschiedenis van de plant
Harpagophytum procumbens DC is in het Nederlandse taalgebied vooral bekend onder de naam duivelsklauw. In Duitsland wordt de naam Trampelklette veel gebruikt en in Engeland kent men de plant als Woodspider. Harpagophytum komt vooral voor in de woestijngebieden van Namibië, Botswana en het noorden van Zuid-Afrika en groeit bij voorkeur op plaatsen waar de natuurlijke begroeiing is verstoord, bijvoorbeeld nabij waterputten, langs wegen of in de nabijheid van huizen.
Het meest opvallend aan de plant zijn de 7 tot 20 centimeter lange houtachtige vruchten. Deze vruchten zijn enigszins plat van vorm en vertonen langs vier zijden aan elke kant drie tot vier bandvormige uitgroeisels, die bezet zijn met enige scherpe klauw- en ankervormige weerhaken. Hierdoor lijken de vruchten op grote stekelige spinnen.
Waarschijnlijk heeft de plant haar naam te danken aan deze weerhaken (het Griekse woord harpagos betekent enterhaak). Niet alleen komen de stekelige vruchten in de wol van schapen terecht, waaraan de naam Woodspider of wolspin is ontleend, maar ook komen ze vaak tussen de hoeven van schapen en geiten. De dieren springen dan als duivels in het rond om te proberen zich van de pijnlijke stekels te ontdoen. De weerhaken, die moeilijk te verwijderen zijn, leiden veelal tot ernstige verwondingen en infecties.

De dikke penwortel, die één tot anderhalve meter de grond ingaat, vertakt zich aan het uiteinde in twee zijwortels met knolachtige uitwassen. Voornamelijk in deze knollen, die qua vorm iets op onze aardappels lijken, is de geneeskrachtige werking gelegen. De penwortel en zijwortels bevatten veel minder werkzame bestanddelen.

Eigenschappen
Duivelsklauw heeft een duidelijk pijnstillend en ontstekingsremmend effect. Het resultaat is vergelijkbaar met het effect van de in de reguliere geneeskunde toegepaste middelen fenylbutazon en cortison. Het gebruik van de plant leidt echter niet tot bijwerkingen. Duivelsklauw is niet giftig en veilig te gebruiken.

Harpagophytum vindt toepassing bij lendepijn, ischias, verstuiking, ontwrichting, spierpijn, peesontsteking en fibrositis (bindweefselontsteking).
Duivelsklauw heeft een cholesterolverlagende werking en vermindert de hoeveelheid urinezuur in het bloed. Het laatste is vooral belangrijk bij de behandeling van jicht.

Alfred Vogel roemde duivelsklauw vooral vanwege de positieve uitwerking op de lever. Zijn visie was dat een gunstige uitwerking op stofwisselingsziekten (jicht, reuma, artritis) en veel andere ziekten wordt verkregen door alles wat de lever positief beïnvloedt en haar functies bevordert.

Belangrijkste bestanddelen
De secundaire wortelknollen bevatten tussen de 0,1 en 2,0% iridoïden de belangrijkste zijn harpagoside (een bitterstof), harpagide en procumbide.

Verwerking
De gedroogde secundaire wortelknollen zijn zeer moeilijk fijn te snijden. Ze worden daarom vers, direct na het uitgraven, kleingesneden en daarna pas gedroogd. In vroegere toepassingen werd hiervan een aftreksel gemaakt waarbij 4,5 gram fijngesneden wortel met 300 milliliter kokend water werd overgoten. Dit moest ongeveer 8 uur trekken. Het dan ontstane aftreksel had een zeer onaangename bittere smaak. Mede om die reden is er gezocht naar een andere vorm, waarbij de hoeveelheid werkzame bestanddelen overeenkomt met die welke in de literatuur wordt aanbevolen.

Toepassing
De geconcentreerde Harpagophytum procumbens wordt toegepast bij de behandeling van alle chronische degeneratieve reumatische aandoeningen. De plant heeft een pijnstillende en ontstekingsremmende werking. Bij artrose (slijtage) is het nuttig om Harpagophytum te gebruiken indien er sprake is van toenemende pijnklachten.
Harpagophytum wordt over de hele wereld gebruikt in producten bij een groot scala aan spier- en gewrichtsaandoeningen. Glucobell van Fytobell is hier een voorbeeld van.

Opmerking:
De naam duivelsklauw kan enige verwarring geven. Er zijn namelijk nog enkele planten die zo worden aangeduid, zoals de witte en zwarte rapunzel (respectievelijk Phyteuma spicatum L. en Phyteuma nigrum). Het betreft hier twee planten van een geheel andere familie.

Literatuur

• Dr. Geert Verhelst, Groot Handboek Geneeskrachtige Planten – 3e uitgebreide druk
• J. van Hellemont, apotheker, Fytotherapeutisch Compendium, 1988, blz. 286-288
• Prof. Dr. M. Wichtl, Teedrogen, Ein Handbuch für die Praxis aus wissenschaftlicher Grundlage, blz. 495-497
• Schweiz, Apothekerzeitung – Journal Suisse de Pharmacie, nr. 11, 25 mei 1989, jaargang 127
• Arts en Alternatief, nr. 1/2 1992, blz. 36 en 37
• A. Vogel, De Kleine Dokter over lever-, gal-, en suikerziekte, blz. 210-212.